Αντίθετα με το χρόνιο, το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα είναι πολύ βαριά κατάσταση με περίπου 50% θνητότητα. Παρατηρείται συνήθως σε βαρειές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και μπορεί να συνυπάρχει με άλλες βλάβες όπως επισκληρίδιο αιμάτωμα και ενδοεγκεφαλικές αιμορραγίες. Κλινικά η νευρολογική εικόνα του ασθενούς είναι κακή και αν δεν αφαιρεθεί το αιμάτωμα, επιδεινώνεται γρήγορα. Σε μερικές περιπτώσεις, αν είναι μικρό, δεν προκαλεί παρεκτόπιση του εγκεφάλου και η νευρολογική εικόνα είναι καλή, τότε μπορεί ο ασθενής να παρακολουθεί στο νοσοκομείο, με κλινική αξιολόγηση της νευρολογικής του εικόνας και επανάληψη της αξονικής σε λίγες μέρες για να διαπιστωθεί αν απορροφάται το αιμάτωμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνιο.
Με την χειρουργική επέμβαση, όταν αυτή απαιτείται, γίνεται αφαίρεση του αιματώματος και συνήθως ανευρίσκεται μία ή περισσότερες φλέβες που έχουν τραυματιστεί στην περιοχή μεταξύ σκληράς μήνιγγας και εγκεφάλου. Μετά το χειρουργείο μπορεί να απαιτηθεί να παραμείνει ο ασθενής σε καταστολή στη μονάδα εντατικής θεραπείας για αντιμετώπιση και πρόληψη του εγκεφαλικού οιδήματος και της ισχαιμίας. Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας έχουν χειρότερη πρόγνωση, ενώ και η λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων πριν την κάκωση επηρεάζει αρνητικά την πρόγνωση. Πολλοί από τους ασθενείς που επιβιώνουν παρουσιάζουν σοβαρές αναπηρίες και η πορεία της αποκατάστασής τους είναι μακρά και επίπονη.
